Χωρίς τη διεισδυτική ματιά του Άλφρεντ Χίτσκοκ στον κόσμο των ταινιών τρόμου, το είδος αυτό θα έμενε ακόμα σε νηπιακή κατάσταση. Ο μεγάλος μαιτρ των ταινιών τρόμου, κατάφερε να εδραιώσει στο Κινηματογραφικό στερέωμα το σασπένς, το φόβο και την αγωνία, δίχως να χρειαστεί να προβεί σε ατελείωτες σκηνές βίας ή άγριας αναπαράστασης φόνων.
Εκτός από την περίπτωση του Ψυχώ, η οποία με την περίφημη σκηνή με το φόνο στο μπάνιο, άλλαξε μία για πάντα τον τρόπο που θα γυρίζονται οι σκηνές τρόμου. Το αίμα που ανακατεύεται με το νερό και ένα μαχαίρι που τόσο βίαια κόβει το νήμα της ζωής της πρωταγωνίστριας, άλλαξε άρδην την αλήθεια στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι και την εξέλιξη του slasher είδους.
Ο Χίτσκοκ με το Ψυχώ, άλλαξε μία για πάντα την πορεία του Κινηματογράφου. Η επιρροή του από τις κυρίαρχες πεποιθήσεις της Ψυχανάλυσης εκείνης της εποχής, τον οδήγησαν να παρουσιάσει στη μεγάλη οθόνη ένα αρρωστημένο σύμπλεγμα του Οιδίποδα ενός γιου (ο Νόρμαν Μπέιτς) με τη μητέρα του. Ένας γιος ο οποίος έχει διπλή προσωπικότητα, η οποία ταράζεται από την παρουσία άλλων γυναικών, καθώς η μητρική πλευρά που ζηλεύει ξυπνά μέσα του και επιθυμεί να εξοντώσει κάθε γυναίκα. Γιατί επιθυμεί να αγαπάει μόνο την ίδια. Ο Μπέιτς υπέφερε από μία παθολογική αγάπη για τη μητέρα του, όταν έμαθε πως εκείνη είχε εραστή, ζήλεψε καθώς θεώρησε πως τον «απατάει». Αφού δηλητηρίασε και τους δύο με στρυχνίνη, σταδιακά, απώθησε μέσα του το γεγονός, με αποτέλεσμα να καλλιεργήσει δύο προσωπικότητες: τη δική του και της μητέρας του.
Η μητρική πλευρά ήταν εκείνη που τον οδήγησε να δολοφονήσει τον χαρακτήρα της Τζάνετ Λι και η πλευρά του γιου «ξύπνησε» όταν συνειδητοποίησε το έγκλημα και προσπάθησε να γλιτώσει τη μητέρα του από τις νομικές συνέπειες του εγκλήματος που είχε διαπραχθεί.
Πλέον το μπάνιο έγινε το πιο must μέρος για ένα φόνο, η αιτιολογία ενός εγκλήματος δεν ήταν απόρροια ενός παράφορου ερωτικού πάθους ή οικονομικής συνδιαλλαγής, αλλά μίας βαριάς ψυχωτικής προσωπικότητας. Με το Ψυχώ βλέπουμε μία από τις πρώτες προσπάθειες μίας ταινίας να παρουσιάσει ένα έγκλημα με θύμα έναν άνθρωπο ο οποίος δε σχετιζόταν με προσωπική σχέση με τον αυτουργό του εγκλήματος. Εκτός από την παράνοια στην οποία είχε βυθιστεί το μυαλό του Μπέιτς.
Το Ψυχώ του Χίτσκοκ και ο Ηδονοβλεψίας του Μάικλ Πάουελ, αποτέλεσαν τις δύο ταινίες οι οποίες αποτέλεσαν την κυρίαρχη πηγή έμπνευσης για όλες τις ταινίες που γυρίστηκαν και είχαν ως θέμα έναν κατά συρροή δολοφόνο. Είχαν προηγηθεί, βεβαίως, και οι Ιταλικές τζάλο ταινίες, οι οποίες βοήθησαν να εδραιωθεί στο σινεμά το προφίλ ενός κατά συρροή δολοφόνου ο οποίος υποφέρει από σεξουαλική στέρηση, καταπιεσμένα συναισθήματα απόρροια μίας δύσκολης παιδικής ηλικίας ή βαρύ αίσθημα εκδίκησης, με αποτέλεσμα να διαπράττει φόνους κατ εξακολούθηση.
Το Ψυχώ διεισδύει στον χαρακτήρα του Νόρμαν Μπέιτς και καταφέρνει να «ξεγελάσει» τον θεατή. Όλοι πιστεύαμε πως η δολοφονία της Τζάνετ Λι είχε οικονομικό κίνητρο, καθώς και η ίδια κρυβόταν καθώς είχε κλέψει χρήματα από την εργασία της. Οι περισσότεροι είχαν πειστεί πως υπήρχε κάποια συσχέτιση της κλοπής με το φόνο, ωστόσο, το γεγονός πως τα χρήματα βρέθηκαν άθικτα ακύρωσε κάθε προσπάθεια συσχέτισης των δύο γεγονότων μεταξύ τους.
Ο Χίτσκοκ δεν ήθελε κανένας να γνωρίζει το τέλος του Ψυχώ και επιθυμούσε ο θεατής να παρακολουθήσει την ταινία από την αρχή ως το τέλος, δίχως να χάσει ούτε μερικά λεπτά της ταινίας, τα οποία ακόμα και αυτά είναι πολύτιμα. Για αυτό και είχε κανονίσει να μην επιτρέπεται η είσοδος στους θεατές οι οποίοι καθυστέρησαν να εισέλθουν στο χώρο του Κινηματογράφου.
Η σκηνή της δολοφονίας στο μπάνιο επηρέασε για πάντα τη ζωή της Τζάνετ Λι, η οποία είχε δηλώσει πως έκτοτε δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει μπάνιο με κλειστή την κουρτίνα και την πόρτα.
Η σκηνή με το φόνο στο μπάνιο, έδωσε το έναυσμα και σε άλλες ταινίες να δείξουν παρόμοιες σκηνές. Στο κλασικό τζάλο «Blood and black lace» του πατέρα του Ιταλικού τρόμου, Mario Bava, βλέπουμε ξανά έναν βίαιο φόνο στο μπάνιο (προσωπικά, αυτή η σκηνή μου άρεσε περισσότερο). Ενώ οι φλέβες που κόπηκαν για να παραπλανήσουν τις αστυνομικές αρχές και να πιστέψουν ότι είναι αυτοκτονία, μας προδίδει έναν δολοφόνο με οργάνωση που δεν έδρασε κάτω από κάποια σημαντική ψυχική καταπίεση.
Στο ερωτικό θρίλερ Fatal Attraction, βλέπουμε ξανά τον χαρακτήρα της Glenn Close να δολοφονείται στο μπάνιο. Το μπάνιο έγινε κατεξοχήν μέρος για φόνο, θεωρήθηκε από μία τοποθεσία για μπάνιο ο κατεξοχήν χώρος στον οποίο δρα ένας δολοφόνος.
Το Ψυχώ ανήκει στις σπουδαιότερες ταινίες του Χίτσκοκ αλλά και του Κινηματογράφου όλων των εποχών. Η βαθιά παρακαταθήκη που άφησε στην παρουσίαση της Ψυχανάλυσης στον Κινηματογράφο και η σχέση γιου –μητέρας αποτυπώθηκαν τόσο ωμά, τόσο δραματικά, τόσο αληθινά, που καθιστά το ίδιο ένα αριστούργημα της Έβδομης Τέχνης.
Add Comment