Το δομημένο περιβάλλον είναι ένα πλούσιο και ποικίλο αρχιτεκτονικό ταπισερί με αλληλοεπικαλυπτόμενα στυλ και κινήσεις που έχουν ταξιδέψει συχνά σε όλο τον κόσμο, προσαρμόζοντας τον εαυτό τους σε διαφορετικά κλίματα, τοπία και πολιτιστικές ανάγκες. Εδώ είναι μια σύνοψη 8 δημοφιλών αρχιτεκτονικών στυλ σε όλη την ιστορία. Στο μέρος αυτό σας παρουσιάζουμε τα πρώτα 7 αρχιτεκτονικά στυλ που αποτελούν γνώμονα για το χτίσιμο κατοικιών- και όχι μόνο- σε όλο τον κόσμο.
Αρχιτεκτονική Cape Cod
Η αρχιτεκτονική του Cape Cod πήρε το όνομά της από την παράκτια περιοχή της Μασαχουσέτης όπου είναι το χαρακτηριστικό στυλ. Τα σπιτικά και αβίαστα ελκυστικά σπίτια Cape Cod έχουν απλές, διαχρονικές καθαρές σιλουέτες, με στοιχεία όπως στύλοι από ξύλο βελανιδιάς και πεύκου και δοκάρια και ξύλινα δάπεδα, τζάκια από τούβλα και ξύλινες οροφές.
Οι Άγγλοι άποικοι τον 17ο αιώνα προσάρμοσαν για πρώτη φορά τα αγγλικά σπίτια από ημιξύλινη αίθουσα και σαλόνι για να ταιριάζουν στο κλίμα της Νέας Αγγλίας, δημιουργώντας μια πιο boxer, χαμηλότερη σιλουέτα για να αντισταθεί στα στοιχεία της φύσης. Ένα δεύτερο κύμα γνωστό ως Cape Cod Revival τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1950 βοήθησε στη διάδοση του στυλ, το οποίο εξαπλώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε μια οικονομική λύση τόσο κατά τη διάρκεια της Ύφεσης όσο και της μεταπολεμικής έκρηξης των κατοικιών της δεκαετίας του 1940 και του ’50. Ακόμη και στην υπερμεγέθη Αμερική του 21ου αιώνα, τα σπίτια σε στυλ Cape Cod διατηρούν μια νοσταλγική δημοφιλή απήχηση με νέες κατασκευές όλων των μεγεθών σήμερα, από μεγάλα σπίτια μέχρι μικροσκοπικά σπίτια.
Αρχιτεκτονική Tudor
Με καταγωγή από την Αγγλία κατά την περίοδο των Tudor, ξεκινώντας το 1485, η αρχιτεκτονική Tudor παραπέμπει σε εξοχικές κατοικίες με παραμύθια και γοητεία του παλιού κόσμου. Τα σπίτια των Tudor χτίστηκαν από τεχνίτες που συνδύασαν αναγεννησιακά και γοτθικά σχεδιαστικά στοιχεία για να δημιουργήσουν ένα μεταβατικό στυλ που εξαπλώθηκε σε όλη την Αγγλία έως ότου αντικαταστάθηκε από την ελισαβετιανή αρχιτεκτονική το 1558. Το στυλ Tudor αναγεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1890 και παρέμεινε δημοφιλές μέχρι τη δεκαετία του 1940. Τα σπίτια Tudor διαθέτουν χαρακτηριστικές λεπτομέρειες από μισό ξύλο, μακριά κάθετα τοποθετημένα διακοσμητικά δοκάρια από ξύλο που δημιουργούν ένα εξωτερικό δίχρωμο. Ωστόσο, τα σπίτια του Tudor Revival συχνά απέφευγαν αυτή την αρχική εμφάνιση Tudor για τούβλα σε κόκκινο τόνο με περίτεχνες λεπτομέρειες γύρω από παράθυρα, καμινάδες και εισόδους.
Αρχιτεκτονική Art Deco
Η αρχιτεκτονική Art Deco είναι μέρος του κινήματος Art Deco, μιας εφευρετικής σχεδιαστικής περιόδου στις ΗΠΑ και την Ευρώπη στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 που κάλυπτε τη σφαίρα της μόδας, της τέχνης, των οικιακών ειδών και του στυλ κατασκευής καθ’ όλη τη διάρκεια των Roaring Twenties και της Μεγάλης Ύφεσης. Τα πρώτα δείγματα αρχιτεκτονικής Art Deco βρίσκονται στο Παρίσι της Γαλλίας, πριν το στυλ εξαπλωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1930, επηρεάζοντας για πάντα τον ορίζοντα του Μανχάταν με εμβληματικούς πλέον ουρανοξύστες όπως το Empire State Building, το Rockefeller Center και το Chrysler.
Τα κτίρια Art Deco χρησιμοποιούν υλικά όπως στόκος, τερακότα, διακοσμητικό γυαλί, χρώμιο, χάλυβας και αλουμίνιο. Διαθέτουν περίτεχνες, γεωμετρικές λεπτομέρειες, όπως σιρίτια, πυραμίδες, στυλιζαρισμένες εκρήξεις ή λουλούδια, ζιγκ-ζαγκ και άλλα γεωμετρικά σχήματα. Πολλά κτίρια αρτ ντεκό διαθέτουν φωτεινά, πολυτελή χρώματα τονισμένα με μαύρο, λευκό, χρυσό ή ασημί αντίθεση. Και συχνά παρουσιάζουν κατακερματισμένα τριγωνικά σχήματα. διακοσμητικά, γεωμετρικά παράθυρα.
Σύγχρονη Αρχιτεκτονική
Η μοντέρνα αρχιτεκτονική αναφέρεται στο στυλ αρχιτεκτονικής που άκμασε στις αρχές έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Απορρίπτοντας τα διακοσμητικά στυλ του πρόσφατου παρελθόντος, η σύγχρονη αρχιτεκτονική ευνοεί τις καθαρές γραμμές. λειτουργικός σχεδιασμός, ανοιχτές κατόψεις, ενσωματωμένη αποθήκευση, εστίαση σε υλικά όπως χάλυβας, σκυρόδεμα, σίδηρος, γυαλί, ξύλο, τούβλο και πέτρα και εστίαση στην ενσωμάτωση της αρχιτεκτονικής στο φυσικό τοπίο, φέρνοντας παράλληλα την ύπαιθρο μέσα με τη χρήση μεγάλων παραθύρων για την είσοδο φυσικού φωτός και αέρα.
Σύγχρονοι αρχιτέκτονες όπως ο Frank Lloyd Wright επαναπροσδιόρισαν έναν νέο κόσμο αρχιτεκτονικής με τη φόρμα που ακολουθεί τη λειτουργία του σχεδιασμού και πολλοί σχεδιαστές του μέσου αιώνα μεταμόρφωσαν το χτισμένο τοπίο και τον κόσμο της εσωτερικής διακόσμησης με μοντέρνα έπιπλα του μέσου αιώνα που συνεχίζουν να είναι εξαιρετικά δημοφιλή σήμερα .
Μπρουταλιστική Αρχιτεκτονική
Η μπρουταλιστική αρχιτεκτονική (δεκαετίες 1950-1970) χαρακτηρίζεται από απλές, ογκώδεις κατασκευές από σκυρόδεμα που μοιάζουν με μπλοκ (ο όρος είναι ένα παιχνίδι με τη γαλλική φράση για το ακατέργαστο σκυρόδεμα, béton brut). Με απλές, γραφικές γραμμές, βαριά εμφάνιση, μονοχρωματική παλέτα και έλλειψη διακοσμητικών, το Brutalism είναι ένα τολμηρό, στο πρόσωπο και αιώνια πολωτικό στυλ. Ένα παρακλάδι του μοντερνισμού, η μπρουταλιστική αρχιτεκτονική έγινε μια δημοφιλής, αν και διαρκώς αμφιλεγόμενη επιλογή για θεσμικά κτίρια σε όλο τον κόσμο πριν εξαφανιστεί στη δεκαετία του 1980, δίνοντας τη θέση του στον μεταμοντερνισμό και στα σημερινά σύγχρονα στυλ. Αλλά η επιρροή του στυλ μπορεί να φανεί στη σύγχρονη διακόσμηση προϊόντων και εσωτερικών χώρων, στα έπιπλα, στα αντικείμενα και στο σχεδιασμό ιστοσελίδων.
Σύγχρονη Αρχιτεκτονική
Η σύγχρονη αρχιτεκτονική είναι μια γενική φράση που περιλαμβάνει μια σειρά από σημερινά στυλ κτιρίων που συχνά φαίνονται ριζικά διαφορετικά μεταξύ τους και μερικές φορές από οτιδήποτε έχει προηγηθεί. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική ακολούθησε τη μοντέρνα περίοδο του πρώτου μισού του 20ου αιώνα και τη μεταμοντέρνα περίοδο έως τη δεκαετία του ’90. Χρησιμοποιώντας καινοτόμα υλικά και μεθόδους κατασκευής όπως καμπύλες που δημιουργούνται από υπολογιστή, τεχνολογία κοπής με λέιζερ και τρισδιάστατη εκτύπωση, οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες συχνά αγκαλιάζουν στρογγυλεμένες φόρμες, καμπύλες γραμμές, μη συμβατικούς όγκους, ασυμμετρία και ανοιχτές κατόψεις. Η αειφορία είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Αρχιτεκτονική Beaux- Arts
Η αρχιτεκτονική Beaux-Arts είναι ένα στυλ κτιρίου που προέκυψε από την École des Beaux-Arts του Παρισιού στα τέλη του 1800 και εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής. Τα κτίρια Beaux-Arts είναι μεγαλεπήβολα, θεατρικά, ιδιαίτερα περίτεχνα κτίρια που είναι εμπνευσμένα από τον ρωμαϊκό και τον ελληνικό κλασικισμό και εμπνευσμένα από το γαλλικό και ιταλικό στυλ της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, όπως το Musée D’Orsay.
Αξιοσημείωτοι Αμερικανοί αρχιτέκτονες όπως ο Richard Morris, ο HH Richardson και ο Charles McKim εκπαιδεύτηκαν στη σχολή Beaux-Arts στο Παρίσι και το στυλ Beaux-Arts αγκαλιάστηκε για μεγάλα οικοδομικά έργα στις ΗΠΑ, όπως η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στην Ουάσιγκτον DC και εξέχοντα κτίρια όπως το Grand Central Terminal και το κεντρικό παράρτημα της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης στη Νέα Υόρκη. Η αρχιτεκτονική των Beaux-Arts ξεθώριασε γύρω στο 1930 με την έναρξη της Ύφεσης, καθιστώντας τέτοιες υπερβολικές επιδείξεις χλιδής ως ξεπερασμένες και ξεπερασμένες.
Ιταλική Αρχιτεκτονική
Η ιταλική αρχιτεκτονική αναφέρεται σε ένα ιδιαίτερο στυλ κτιρίου του 19ου αιώνα που εμπνεύστηκε από την ιταλική αρχιτεκτονική της Αναγέννησης του 16ου αιώνα σε συνδυασμό με γραφικές επιρροές που περιείχαν αρχιτεκτονικά στοιχεία από ένα ρομαντικό παρελθόν που παραβίαζαν ορισμένους από τους αυστηρούς κανόνες της επίσημης κλασικής αρχιτεκτονικής.
Το ιταλικό στυλ γεννήθηκε το 1802 όταν ο αρχιτέκτονας John Nash έχτισε την πρώτη ιταλική βίλα στην Αγγλία, το Cronkhill στο Shropshire, και προωθήθηκε από το έργο του Sir Charles Barry τη δεκαετία του 1830. Το στυλ εξαπλώθηκε σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη, τη Βρετανική Αυτοκρατορία και τις ΗΠΑ από τα τέλη της δεκαετίας του 1840 έως το 1890. Ήταν μια εξαιρετικά δημοφιλής επιλογή κτιρίου που χρησιμοποιήθηκε τόσο σε αγροτικές όσο και σε αστικές περιοχές στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1860 μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Add Comment