Χορός Bomba: Τα βασικά χαρακτηριστικά του αυτοσχεδιαστικού χορού

Το Bomba είναι ένα αφρο-πουερτορικάνικο μουσικό είδος και αντίστοιχο στυλ παραδοσιακού χορού. Κατά τη διάρκεια της ισπανικής αποικιακής περιόδου, οι Δυτικοαφρικανοί υποδουλώθηκαν και ζούσαν στο Πουέρτο Ρίκο και δημιούργησαν τον χορό, ο οποίος συνοδεύεται από το ομώνυμο μουσικό στιλ της Λατινικής Αμερικής. Το Bomba είναι ένα αυτοσχεδιαστικό στυλ χορού, που συνήθως ξεκινά με έναν σόλο χορευτή να προχωράει, καθώς μια ομάδα κρουστών (συμπεριλαμβανομένων των ντράμερ και των παικτών μαρακά) συνοδεύει τις κινήσεις του. Ο χορευτής χρησιμοποιεί τις κινήσεις του για να συνομιλήσει ή να αντιδράσει στο ρυθμό των τυμπάνων, συγκεκριμένα του subidor (ένας τύπος ντραμς υψηλής έντασης).

Μια σύντομη ιστορία του χορού Bomba

Κατά τη διάρκεια της ισπανικής αποικιακής περιόδου που άρχισε τη δεκαετία του 1500, οι Ισπανοί μετέφεραν βίαια ανθρώπους από τη Δυτική Αφρική στο Πουέρτο Ρίκο για να εργαστούν σε φυτείες ζάχαρης ως σκλάβοι. Μερικοί σκλαβωμένοι άνθρωποι στράφηκαν στους «χορούς μπόμπα» ως τρόπο έκφρασης και επικοινωνίας μεταξύ τους. Το Bomba χορευόταν σε βαπτίσεις, γάμους και άλλους εορτασμούς (καθώς και περιπτώσεις πολιτικής εξέγερσης) ως ένας τρόπος για τους σκλαβωμένους ανθρώπους από πολλές διαφορετικές αφρικανικές κοινότητες, να συνδεθούν σε έναν κοινό πολιτισμό.

Με την πάροδο των αιώνων, ο χορός bomba συνέχισε να εξελίσσεται, απορροφώντας πολλές διαφορετικές πολιτισμικές επιρροές, συμπεριλαμβανομένης εκείνης των ανθρώπων Taíno (οι αυτόχθονες στο Πουέρτο Ρίκο και άλλα νησιά της Καραϊβικής), για να αναπτύξουν ένα σαφές χορευτικό στυλ του Πουέρτο Ρίκο. Ο χορός bomba εξαπλώθηκε σε όλο το Πουέρτο Ρίκο σε μέρη όπως η Λόιζα και το Σαν Χουάν, παίρνοντας διαφορετικά στυλ ανάλογα με την περιοχή, και έγινε μια από τις πιο εξέχουσες και σημαντικές αναπαραστάσεις του Αφρο-Πουέρτορικανικού πολιτισμού.

4 Χαρακτηριστικά του Χορού Bomba

Ο χορός μπόμπα είναι συνυφασμένος με τη μουσική bomba, καθώς το ένα απαιτεί το άλλο για μια επιτυχημένη «πρόκληση». Ακολουθούν πέντε χαρακτηριστικά του χορού μπόμπα:

1. Ο χορευτής ελέγχει τον ρυθμό και το τέμπο. Σε αντίθεση με άλλους χορούς, ο χορευτής μπόμπα ελέγχει τη μουσική με το πόδι του και άλλες κινήσεις, και όχι το αντίστροφο. Η παράσταση είναι μια πρόκληση μεταξύ του χορευτή και του ντράμερ, ο οποίος προσπαθεί να συμβαδίσει με τον χορευτή μέσω του τέμπο του παιχνιδιού του. Η στάση του χορευτή θα επηρεάσει επίσης τον χαρακτήρα της μουσικής, αν δηλαδή θα είναι αισιόδοξος και χαρούμενος, ή αν θα είναι συγκινητικός και θλιβερός.
2. Αυτοσχέδιο στήσιμο. Η Bomba ξεκινάει με ένα paseo (ή περίπατο), όταν ο χορευτής (ή το χορευτικό ζευγάρι) περπατάει αργά στον χώρο του χορού, σηματοδοτώντας στον ντράμερ ότι η πρόκληση πρόκειται να ξεκινήσει. Μετά από αυτό, οι χορευτές bomba αυτοσχεδιάζουν τα βήματα ή τις κινήσεις των χεριών τους, γνωστές και ως πικέτες.
3. Συνοδεία κρουστών. Η λέξη «bomba» αναφέρεται σε ένα στυλ του τύμπανου του Πουέρτο Ρίκο, που ονομάζεται barriles, το οποίο είναι φτιαγμένο από ένα βαρέλι ρούμι καλυμμένο με δέρμα κατσίκας. Οι μπάρες χρησιμεύουν ως βάση του ρυθμού και του χορού. Συνήθως υπάρχουν δύο τύμπανα, το πρώτο εκ των οποίων είναι το subidor (ή πρίμο), ένα τύμπανο υψηλών τόνων που αυτοσχεδιάζει το ρυθμό μαζί με τον χορευτή. Το δεύτερο τύμπανο είναι ένα buleador, το οποίο έχει ήχο χαμηλών τόνων, που δημιουργεί το θεμέλιο του beat. Το Maracas και το cuá (δύο ξύλινα μπαστούνια που χτυπούσαν στο πίσω μέρος των τυμπάνων) συμμετέχουν επίσης στη δημιουργία του ρυθμού. Ενώ το bomba βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα κρουστά, μπορεί επίσης να εμφανίσει έναν τραγουδιστή.
4. Γεμάτη αίσθηση. Ο χορός μπόμπα δεν αφορά την παρακολούθηση μιας σειράς χορογραφημένων βημάτων. Πρόκειται για την ελεύθερη έκφραση των συναισθημάτων του χορευτή σε μια παθιασμένη και έντονη εμφάνιση. Οι χοροί μπόμπα περιλαμβάνουν διάφορες προβολές οργής, θλίψης ή παιχνιδιάρικου παιχνιδιού, με τις κινήσεις να ακολουθούν το πώς αισθάνεται ο χορευτής ή το μήνυμα που θέλουν να μεταδώσουν.

3 Ρυθμοί Χορού Bomba

Υπάρχουν τρία βασικά ρυθμικά στυλ αυτού του στυλ μουσικής και χορού του Πουέρτο Ρίκο, που χρησιμεύουν ως βάση για πάνω από δώδεκα άλλα παράγωγα. Εδώ είναι τα τρία κύρια στυλ του χορού Bomba:

1. Sicá: Το Sicá είναι ο πιο δημοφιλής και διαδεδομένος τύπος bomba. Το τέμπο για αυτόν τον ρυθμό είναι το πιο αργό από τα τρία κύρια στυλ, που συχνά συνδέονται με πιο αισθησιακές κινήσεις, που έρχονται στην αρχή της χορευτικής αφήγησης.
2. Yubá: Το yubá είναι ένας ρυθμός μέτριας ταχύτητας σε χρόνο 6/8, καθιστώντας τον λίγο πιο γρήγορο από το sicá. Αυτός ο ρυθμός συνδέεται με επιθετικές, δυνατές παραστάσεις χορού με θλίψη και ένταση. Παίζεται επίσης για ηλικιωμένους και σε τοπικές παραλλαγές της bomba, που εκτελούνται στο Κατάνο και στο Σαντούρτσε.
3. Holandés: Ο ρυθμός holandés χρησιμοποιείται προς το τέλος ενός χορού bomba, που χαρακτηρίζει έναν ρυθμό συγχρονισμένο και ανεβαστικό. Είναι ταχύτερο και πιο αισιόδοξο, με καταγωγή από τις ολλανδικές αποικίες της Καραϊβικής. Αυτό το στυλ είναι παρεμφερές του Cataño και του Mayagüez.