Οι πόρνες και η ζωή των ιεροδούλων, αποτελούσε πάντοτε ένα κυρίαρχο θέμα σε πολλές ταινίες, βιβλία, πίνακες ζωγραφικής και ποιήματα.
Βλέπουμε τον Τουλούζ Λωτρέκ να αναπαριστά με πάθος και ρεαλισμός το γυναικείο σώμα, το οποίο μέσα στα καμπαρέ της Μονμάρτης, πλένεται, ντύνεται και καθαρίζεται, προκειμένου να υποδεχθεί τους πελάτες του πληρωμένου έρωτα.
Η Νανά του Εμίλ Ζολά είναι μία πόρνη, η Ασπασία του Περικλή είναι η διασημότερη εταίρα των Αθηνών και η πρώτη γυναίκα για την οποία γράφτηκε πως έδινε ένα φιλί το πρωί και ένα το βράδυ στον αγαπημένη της.
Οι ιερόδουλες γυναίκες ζουν μέσα στον κίνδυνο, προσφέρουν το κορμί τους για λίγα λεπτά έρωτα, βιώνουν τις απειλές των ασθενειών, της βίας και της βρωμιάς. Τις περισσότερες φορές, οι ίδιες έγιναν αντικείμενο εξολόθρευσης από μανιώδεις serial killers, οι οποίοι έβλεπαν σε αυτές τη βρωμιά του κόσμου.
Ο τρόπος ζωής τους γοητεύει, επειδή ακροβατεί ανάμεσα στο επικίνδυνο και το κοινωνικά κατακριτέο, ανάμεσα στην κοινωνική κατακραυγή και την κοινωνική παραδοχή πως αυτές μαθαίνουν τον έρωτα στους άπειρους νεανίες. Ισορροπούν ανάμεσα στο ρίσκο της καθημερινότητας και το εύκολο χρήμα, το οποίο τελικά, ίσως είναι και το πιο δύσκολο. Αν αναλογιστείς όλα αυτά που βιώνει μία γυναίκα σε αυτό τον χώρο, αντιλαμβάνεσαι πόσο δύσκολος είναι αυτός ο «εύκολος δρόμος», όπως πολλοί τον αναφέρουν.
Ο Κινηματογράφος ανέδειξε πολλές φορές πόρνες και ιερόδουλες ως βασικές πρωταγωνίστριές του. Ας δούμε μερικές ταινίες οι οποίοι της έβγαλαν από το περιθώριο όπου είναι τοποθετημένες, στον πρωταγωνιστικό ρόλο και το κέντρο μίας ταινίας.
Ας δούμε μερικές από αυτές:
Ο Αστερισμός της Παρθένου: Μία από τις αγαπημένες μου Ελληνικές ταινίες όλων των εποχών, ο πιο τολμηρός και δραματικός ρόλος της Ζωής Λάσκαρη. Ένας ρόλος που είχε προταθεί και στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον οποίο αρνήθηκε, θεωρώντας πως είναι αρκετά τολμηρός για την ίδια. Σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη και σενάριο Γιώργου Τζαβέλλα, βλέπουμε στο κέντρο της ιστορίας, μία ιερόδουλη η οποία διηγείται κάθε φορά σε διαφορετικό πελάτη της μία διαφορετική ιστορία για το πώς κατέληξε σε αυτό το επάγγελμα. Η πρώτη αφορά την προσπάθεια της ίδια να αναρριχηθεί οικονομικά εγκαταλείποντας τον φτωχό αγαπημένο της, η δεύτερη μία επαρχιώτισσα η οποία επειδή χάνει από ένα λάθος την παρθενιά της εγκαταλείπεται από τον αρραβωνιαστικό της και ξεσηκώνει ολόκληρο το χωριό εναντίον της. Και η Τρίτη, για εμένα η πιο αγαπημένη και δραματική, όπου η Λάσκαρη υποδύεται μία νοικοκυρά η οποία παντρεύεται έναν μηχανικό που δουλεύει σε τεχνική εταιρεία. Όταν εκείνος προσβάλλεται από μία πάθηση των ματιών και χρειάζεται ακριβό χειρουργείο, η ίδια μετά από προτροπή της γειτόνισσάς της, θα ξεκινήσει να εκδίδεται. Θα καταφέρει να συγκεντρώσει το μεγάλο ποσό που απαιτείται, όμως ο σύζυγός της στο τέλος δε θα μπορέσει να συμβιβαστεί με το γεγονός και θα την εγκαταλείψει. Από τις πιο δραματικές Ελληνικές ταινίες, η οποία θίγει με έναν ανθρώπινο τρόπο και όχι με έντονη κατάκριση και ηθικολογία, τους λόγους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν μία γυναίκα σε αυτό το δύσκολο δρόμο. Βλέπουμε γυναίκες των οποίων η ζωή τις οδήγησε, καθώς οι ίδιες έφτασαν στην ανέχεια ή εξαναγκάστηκαν. Από τις πιο συγκινητικές ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου με τη μουσική του Μίμη Πλέσσα να κάνει ακόμα εντονότερο το δραματικό στοιχείο.
Pretty Woman: Αισθηματική κομεντί που απέκτησε μυθικές διαστάσεις, με την άσημη τότε Τζούλια Ρόμπερτς, να μεταμορφώνεται σε σταρ παγκοσμίου βεληνεκούς και σε βασίλισσα των ρομαντικών κομεντί. Από μία πόρνη πολυτελείας, μετατρέπεται σε γοητευτική και εκλεπτυσμένη συνοδό του Ρίτσαρντ Γκιρ, σε διάφορες πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις. Σε σενάριο που θυμίζει τον Πυγμαλίωνα του Μπέρναρντ Σο, βλέπουμε τη σχέση μίας γυναίκας κατώτερης κοινωνικής τάξης με έναν πλούσιο άνδρα διαφορετικού κοινωνικού κύκλου. Η ταινία αρχικά προοριζόταν να είναι ένα σκληρό δράμα το οποίο αναλύει τις σκοτεινές πλευρές του Λος Άντζελες και την πορνεία η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη. Ωστόσο, άλλαξε προσανατολισμό και εξελίχθηκε σε ρομαντική κομεντί. Το Pretty Woman έγινε μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες της δεκαετίας του ’90, ενώ μέχρι σήμερα, θεωρείται η τέταρτη πιο εμπορικά πετυχημένη ρομαντική κομεντί όλων των εποχών. Η σκηνή με τον χαρακτήρα της Julia Roberts στο κατάστημα έγινε iconic, με την ίδια να λαμβάνει υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ερμηνεία της.
Taxi Driver: Τα λόγια περιττά για μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, για ένα ατόφιο αριστούργημα και για την ίσως πιο ενδελεχή ανάλυση ενός αντισυμβατικού χαρακτήρα στη μεγάλη οθόνη. Ο Τράβις Μπικλ, ένας απόστρατος που πολέμησε στον πόλεμο του Βιετνάμ, αναγκάζεται να εργαστεί ως ταξιτζής επειδή υποφέρει από αϋπνίες. Ονειρεύεται έναν διαφορετικό κόσμο, χωρίς ανηθικότητα και η συνάντησή του με ένα κορίτσι μόλις 12 ετών το οποίο εκδίδεται, θα του ξυπνήσει τη θέληση να την απαλλάξει από το σκληρό προαγωγό της. Ο Robert De Niro κοιτάζεται στον καθρέφτη και αναφωνεί ‘’you talking to me?’’ Και μέσα σε λίγα λεπτά, γίνεται μύθος σε μία από τις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών.
Καλώς ήλθε το δολάριο: Η πρώτη έγχρωμη Ελληνική ταινία στην Ελλάδα, σε σενάριο και σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Ένας λογιστής μαθαίνει Αγγλικά σε πόρνες οι οποίες περιμένουν την επίσκεψη των ναυτών, προκειμένου να συμπληρώσει το πενιχρό του εισόδημα και να μην εκδιωχθεί από το σπίτι του. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του.
Οι ιερόδουλες πάντοτε απασχολούν την τέχνη και όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες διαχρονικά. Η ζωή τους, οι φόβοι τους, τα δράματά τους, όλα μεταφέρθηκαν με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη.
Add Comment