Ο βιασμός και η κακοποίηση στον Κινηματογράφο

Τα σεξουαλικά εγκλήματα, όπως η παρενόχληση και ο βιασμός, ήρθαν στο προσκήνιο τους τελευταίους μήνες ξανά, εξαιτίας των αποκαλύψεων που συνέβησαν στο χώρο του αθλητισμού, του θεάτρου και της υποκριτικής τέχνης γενικότερα.

Η κοινωνία ευαισθητοποιήθηκε περισσότερο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να αλλάξει και η ίδια η κοινωνία και νομοθεσία τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε μέχρι πρότινος, τα σεξουαλικά εγκλήματα κάθε φύσεως. Πλέον, η νομοθεσία αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη αυστηρότητα τις πράξεις οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να προσβληθεί η γενετήσια αξιοπρέπεια του ατόμου.

Ο βιασμός ανήκει στα χειρότερα εγκλήματα που διαπράττει κάποιος εναντίον κάποιου άλλου ατόμου, το οποίο αφήνει διαχρονικά επάνω του, σημάδια στο σώμα και την ψυχή του ανθρώπου που τον υφίσταται. Το άτομο εμφανίσει μεγάλο αριθμό ψυχοσωματικών τραυμάτων, όπως φόβο, άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φόβο για τη σύναψη ερωτικών σχέσεων.

Πολλές ταινίες καταπιάστηκαν με το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης με σκηνές βιασμού οι οποίες σόκαραν, προβλημάτισαν, προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη και να αλλάξουν τις πεποιθήσεις της, σύμφωνα με την οποία το θύμα ευθύνεται και προκαλεί το βιασμό του.

Ας δούμε μερικές από τις ταινίες που σχετίζονται με το βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση.

• Ρασομόν: Από τις γνωστότερες ταινίες του σπουδαίου Ακίρα Κουροσάβα, ο οποίος θεωρείται μέχρι σήμερα ο γνωστότερος σκηνοθέτης της Ασίας στη Δύση. Η πλοκή της ταινίας τοποθετείται γύρω στον 15^ο αιώνα, όπου ένας ληστής ακινητοποιεί έναν Ιάπωνα σαμουράι, επειδή ποθεί τη γυναίκα του και θέλει να την κάνει δική του. Ο σύζυγος τελικά καταλήγει νεκρός και η ταινία μας παρουσιάζει τέσσερις διαφορετικές εκδοχές για το πώς εξελίχθηκε το όλο συμβάν. Η ταινία κατάφερε να αναδείξει τον Ιαπωνικό κινηματογράφο περισσότερο στη Δύση, κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα το 1951 και ακόμα και αν στην αρχή οι κριτικοί την περιφρόνησαν, πλέον θεωρείται από τις σπουδαιότερες ταινίες του κινηματογράφου.
• Κάποτε στην Αμερική: Το γκανγκστερικό δράμα του Sergio Leone το οποίο αφηγείται τη ζωή ενός γκάνγκστερ από τα νεανικά του χρόνια μέχρι τη μεσήλικη ζωή του. Όταν ο ίδιος μετά από χρόνια συναντάει τον παιδικό του έρωτα, την Ντέμπορα, στην αρχή παρουσιάζεται απίστευτα ρομαντικός και τρυφερός. Ώσπου εκείνη του δηλώνει πως θα τον αφήσει για να ακολουθήσει την καριέρα στο Χόλυγουντ, την οποία πάντοτε επιθυμούσε. Την ώρα της επιστροφής μέσα στο αυτοκίνητο, ο ίδιος τη βιάζει με μεγάλη βιαιότητα, διαλύοντας την ίδια μέσα σε λίγα λεπτά. Η σκηνή του βιασμού ανήκει στην πιο άβολη και στενάχωρη σκηνή ολόκληρης της ταινίας, καθώς βλέπουμε έναν γκάνγκστερ να κακομεταχειρίζεται ακόμα και αυτή τη γυναίκα που αγαπά. Το ακόμα πιο άσχημο, είναι το γεγονός πως ο οδηγός του αυτοκινήτου παραμένει άπραγος σε όλη τη διάρκεια του βιασμού, παρά το γεγονός πως η Ντέμπορα εκλιπαρούσε και ούρλιαζε για βοήθεια.
• Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι: Η ταινία που σημάδεψε για πάντα της ζωή της πρωταγωνίστριας, Μαρία Σνάιντερ η οποία δεν είχε ενημερωθεί για τη σκηνή βιασμού της από τον συμπρωταγωνιστή της Μάρλον Μπράντο, επειδή ο Μπερνάντο Μπερτολούτσι ήθελε να αποδοθεί στη μεγάλη οθόνη ο τρόμος μίας βιασμένης γυναίκας. Η περίφημα «σκηνή με το βούτυρο», στην οποία ο Μπράντο εξωθεί την τότε δεκαεννιάχρονη Σνάιντερ σε εξαναγκαστική συνουσία με το βούτυρο να χρησιμοποιείται ως λιπαντικό, ακόμα και σήμερα σοκάρει. Η ουσία της ταινίας είναι η προσπάθεια εξερεύνησης του έρωτα μέσα από την επικίνδυνη ερωτική σχέση ενός μεσήλικα και μίας νεαρής οι οποίοι συναντιούνται στο Παρίσι. Η σκηνή έμελλε να σημαδέψει τη νεαρή ηθοποιό καθώς η ίδια ταυτίστηκε περισσότερο με «σύμβολο του σεξ» και υπέφερε σε όλη της τη ζωή από άγχος και κρίσεις πανικού. Σε παλαιότερη συνέντευξη, ο Μπερτολούτσι δήλωσε πως αισθάνεται ενοχές για τη Σνάιντερ, αλλά δεν έχει μετανιώσει. Η ταινία υπέστη λογοκρισία σε πολλές χώρες, καθώς οι έντονες σεξουαλικές σκηνές θεωρήθηκαν ιδιαίτερα προκλητικές.

Θέλμα και Λουίζ: Αμερικανική δραματική ταινία παραγωγής 1991 σε σκηνοθεσία του Ρίντλεϊ Σκοτ. Η ταινία αφηγείται τη ζωή δύο γυναικών, της Θέλμα και της Λουίζ, οι οποίες αποφασίζουν να αποδράσουν από τις γεμάτες βία και προβλήματα ζωής τους. Πρωταγωνιστούν η Σούζαν Σάραντον, η Τζίνα Ντέιβις και ο Μπραντ Πιτ στον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία έγινε αμέσως μεγάλη εισπρακτική και εμπορική επιτυχία, ενώ κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ Πρωτότυπου σεναρίου.

Death Wish (ο εκτελεστής της νύχτας): Ο Τσαρλς Μπρόνσον πρωταγωνιστής της δραματικής αστυνομικής ταινίας του 1974, προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τη δολοφονία της γυναίκας του και τη σεξουαλική κακοποίηση της κόρης του μετά από μία εισβολή διαρρηκτών στο σπίτι του. Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές και πολλοί την κατηγόρησαν για το γεγονός πως προωθεί την εκδίκηση και τη βία ως στάση απέναντι στο έγκλημα.

Αναμφίβολα, ο βιασμός πάντοτε συγκλόνιζε σε ταινίες και σε μεγάλο βαθμό η αίσθηση του σοκ που δημιουργούσε, συνέβαλλε στο να θεωρηθεί εγκληματική πράξη από μία απλή παραβατική συμπεριφορά.